-
1 zaci|snąć
pf — zaci|skać impf (zacisnęła, zacisnęli — zaciskam) Ⅰ vt 1. (ścisnąć) to clamp [przewód]; to close [szczęki imadła]; to tighten up [śrubę]; to clench [szczęki, pięści, zęby]- zacisnąć rurkę palcami to clamp a tube with one’s fingers- zacisnąć palce na czymś to clench one’s fingers around sth- zacisnąć zęby z bólu to grit one’s teeth in pain- zacisnęła zęby ze złości her teeth clenched in anger- zacisnął zęby, żeby nie jęknąć he clenched his teeth to suppress a moan- trzeba zacisnąć zęby i próbować dalej przen. you have to grit your teeth and go on- musiał znosić to z zaciśniętymi zębami przen. he had to grin and bear it- zacisnąć pięści z gniewu to clench one’s fists in anger- spod zaciśniętych powiek from under one’s tightly closed lids- trzymać coś w zaciśniętej (kurczowo) dłoni to hold sth in a (tightly) clenched hand2. (zaciągnąć) to tighten [pasek, sznurek] (wokół czegoś round sth)- zacisnąć pętlę na czyjejś szyi to tighten the noose round sb’s neck także przen.Ⅱ zacisnąć się — zaciskać się 1. (zewrzeć się) [klamra, imadło] to close; [szczęki, dłonie] to clench- jej palce zacisnęły się na poręczy her fingers clenched around the armrest- krtań zacisnęła mu się z przerażenia his throat clenched in terror2. [sznur, pasek] to tighten (wokół czegoś around sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaci|snąć
-
2 za|ciąć
pf — za|cinać1 impf (zatnę, zacięła, zacięli — zacinam) Ⅰ vt 1. (skaleczyć) [fryzjer] to cut- zaciąć kogoś przy goleniu to cut sb shaving2. (uderzyć) to lash- zaciąć konia (batem) to lash a horse3. (poderwać) to jerk [wędkę]- zaciąć rybę to strike4. (zacisnąć) to purse [usta, wargi]- zaciąć wargi w gniewie to purse one’s lips angrily- zaciąć usta z bólu to bite one’s lips in pain- trzeba zaciąć zęby i próbować dalej przen. you have to grit your teeth and go onⅡ zaciąć się — zacinać się 1. (skaleczyć się) [osoba] to cut oneself- zaciąć się przy goleniu to cut oneself shaving- zaciąć się w policzek to cut oneself on the cheek2. (zablokować się) [drzwi, mechanizm, zamek] to jam- zaciął mu się karabin his rifle jammed3. (zacisnąć się) jej usta zacięły się w uporze she pursed her lips stubbornly 4. (uprzeć się) [osoba] zaciąć się (w sobie) to dig in one’s heels- zaciąć się w uporze przeciw czemuś to stubbornly resist sth5. (zająknąć się) [osoba] to stumble- zaciąć się na trudnym słowie to stumble over a difficult wordⅢ zacinać się [osoba] to falter- mówić zacinając się to speak falteringlyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > za|ciąć
См. также в других словарях:
zaciąć — dk Xc, zaciąćtnę, zaciąćtniesz, zaciąćtnij, zaciąćciął, zaciąćcięła, zaciąćcięli, zaciąćcięty zacinać ndk I, zaciąćam, zaciąćasz, zaciąćają, zaciąćaj, zaciąćał, zaciąćany 1. «uderzyć czymś ostrym, tnącym, raniącym; zrobić na czymś cięcie;… … Słownik języka polskiego
zewrzeć — dk XI, zewrzećwrę, zewrzećwrzesz, zewrzećwrzyj, zwarł, zwarty, zwarłszy zwierać ndk I, zewrzećam, zewrzećasz, zewrzećają, zewrzećaj, zewrzećał, zewrzećany, książk. «mocno zetknąć ze sobą dwie części czegoś, dwa przedmioty lub spowodować, by coś z … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
